Yalnızlığına hapsedilmişim kalabalıkların
İğne atsan yere düşmez bir tenhalık
Dile kolay müebbet sessizlik
Herkes farkına varmaz bu mahkumiyetin
Şiiri sevmek tehlikelidir bilirsin
Bir sabah kuş sesi hatırlatır hapishaneyi
Azrail denen gardiyanın eteğine asılır şairler
Umutsuz çaresiz bedbaht mısralar yarışır
Ben şanslıyım biraz da çılgın
Bir de seni görünce tümden delirdim
Kaçmak bu zındandan bütün derdim
Kalemimle kazıyorum mısra mısra tüneli
Toprak gözlerinde boy verdi özgürlük fidanım
Ve kopkoyu gözlerinde ışık belirdi
Ömrüm yeter mi bilmem
O ışığa varmaya hürriyete
Amam ilhamım oldu
Kazma darbesi gamzen
Çatılmış iki kürek kaşların
Gülüşünü gördüğüm gün ölmek istedim toprak gözlerinde
Kaçış bu geri dönüşü yok
Ama tamam artık ölsem ne ki
Kurtuluşun ışığını gördüm işte yeter
Ölürsem hür ölürüm
Gömülmüş olurum toprak gözlerinde
Kayıt Tarihi : 7.1.2007 00:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!