Firari Düşünceler Şiiri - Necat Önder

Dün gece sessiz sakin bir köşeye çekildim
Bir ağacın altında bağdaş kurup ağladım
Gökyüzünden yıldızlar göz kırpıyordu bana
Yıldızların altında ben oturup ağladım

Bir muhasebe yaptım açarak geçmişimi
Ne ıstıraplar çektim duy sıkarak dişimi
Nasıl düzeltirim ki diyerek gidişimi
Dün gece saatlerce hayal kurup ağladım

Bir an için namluyu şakağıma dayadım
Ve Azrailli gördüm arkamdaydı bir adım
İrkildim ve ölüm ne yaşamak ne anladım
Bir sinir harbindeydim durup, durup ağladım

Sevmek en büyük suçum olduğum günden beri
Herkes önüme itti kucakladım dertleri
Kasaturam kazırken şakağımdaki teri
Ellerimi başıma vurup, vurup ağladım

Parmağım kaç kez gitti tetiğe kaç kez döndü
Gökyüzünde yıldızlar gâh bulandı gâh söndü
Bir an her şey gözüme bir tüy gibi göründü
Ben kendimi kendime sorup, sorup ağladım

Tetiği çekemedim cesaretim yetmedi
Her teşebbüste inan parmaklarım titredi
Kimbi, lir belki henüz çekecek dert bitmedi
Musallaya taht gibi dün kurulup ağladım

Aylardır yaşamaya bir mantık bulamadım
Günlerdir bir an bile huzurlu olamadım
Dün gece ölüme de ancak kıl payı kaldım
Bütün korkularımdan dün kurtulup ağladım