Firari Bir Yangındır Aşk

Paramparça edip şu hoyrat geçmişi
Bir mevsimin göçüne dursam şimdi
Yavan bir ekmek arası olsa yine umut
Ellerimi ceplerimde ısıtarak sana yürüsem

Mor şafağın yapayalnızlığına sarılıp yokluğunda
Bir içimlik hüzünlerin dumanını göklere savursam
Zeytin yeşili gözlerinin ıslak istasyonlarına uğrayıp
Delice akıp giden bir yaşamda hep sana dökülsem

Korkak bir yalnızlıktır aşk, güneş önce bulutla sevişir
Mevsimler bereketli bir halaydır, güz bahara erişir
Şarkılar delirmiş arzuların ve özlemlerin iç sesidir
Firari bir yangındır aşk, yürekten yaşlar akıtıverir