herşeyin bilincine varmanın
sevinciyle doğdu güneş
sanki bütün acıları ben çektim
bütün firarlara ben çıktım
yoruldum duraksadım
yinede kaldırdım başımı
mavi denizine gökyüzünün
çiçekler vardı dağlara sığınan
yaban gülleri sevdamızdı o yıllar
bendim toprak sığınaklarda barınan
yorganımız bulutlardı üşüdükce ısınan
kavgamızdı aşklar
yükseklerden enginlere uğuldayan
ve milyonlarcaydı aşk...
ve soluk soluğa savaşırken
koşar adım kırlara çıkardık
çiçekler toplamaya
ben ona güzgülü dedim sevgilim de......
zülfümdeki kan güllerinden
yaşanacak günlereyitirmeden umudumu
öfkeyle biliyorum hıncını
ve silaha dönüşeceklerini bilerek aşkların
usulca mırıldanıyorum
sarıl şerifim sarıl şiirine
iyi belle halkını kurdu-kuşu
susman gerekirse sus
haykırmasını bildiğin kadar
yitirmeden sana kavuşma gününün umudunu
bütün hasretleri çekiyorum
yurdumda mı yoksa uzaklardamı yaşıyorum
bir bir ayrılıkların şiirini yazıyorum
Kayıt Tarihi : 26.7.2009 17:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!