Firari Aşklar Şiiri - Zagros Cetinkaya

firari aşkların sancıları sızmış bu kentin dört bir yanına
matem kokusu var
sancılar, acılar fışkırıyor gecelere

âşığın tesellisidir şarkılar
sensizliğin en dehşet anları
şarkılar da birşey ifade etmiyor artık

sabahın beşinde yağan yağmurun altında
sahile koşuyor bir delikanlı
elinde bira şişesiyle deniz kenarında ağlayıp
yağan yağmurun altında
sayıp, sövüyor şizofren sevdalara!

firari aşkları yazıyor bir şair
- yazana değilse dahi okuyanadır faydası -

firari âşıkların kol gezdiği
her kelimesinde bilhassa eski anılarını tazeleyen
ve hiç usanmadan kanayan yaralarına
tuz basanların kentidir bu kent

bir yakışıklı
viran olmuş bir kentin yıkık duvarlarına
kanayan duygularıyla firari özgürlükleri yazıyor
kanından bahar kokusu geliyor!

firar ediyor bir sevgili sevdasından
gecenin buğulu sesinde kaçak hasretler
yanlızlığını hissediyor kanayan duvarların arasında
ve yargılanıyor tüm sevdaları
acı mahkemeleri yargılıyor
gözler idam ediyor!

ve acıları dokuyan o keman sesi!
çal kemancı çal!
kurdi’nin aşşağısında
hicaz’in yukarısında
saba’nın oralarda bir yerde
acılar kol geziyor
sevdanın tınısını yarat tellerinde

firari aşkları anlat
acıları, öfkeleri, ihanetleri, gülümseyişleri
belalı gecelerin kurşunlarına karanfiller tak
yalansız bir sevda yarat tellerinde

yalnız bana ağlasın şarkılar bu gece!