Firari Şiiri - Aynur Durmuş

Buğday tanesiyle sohbet ettim,
Öpüpte başıma koy ettim.
Yoğurup saçta ekmek ettim,
Yeniliyordu ,doyuluyordu..
Bumudur gerekçeleri..
Bumudur zaferleri ..
Çıkar için ekilmiş..
Basılıp ezilmiş,
Kendi çilemden utandım.
Ambardaki buğday taneleri...
Onlar ki bir gün toprakta şenlikleri
Onlar ki olana kadar sevildikleri
Onlar ki yenecek ve çıkarları
Ekmezdi boğazları olmasaydı
Bir teki bile konuşsa
Zemheri geçmiş korkusunda
Kaç can altında o baskıda
Un ufak öğütüldüler...
Ben buğday tanesiyim
Doğarken yeşil idim
Olmamı beklemeden
Biçildim harmanlandım
Onlar ki açtılar
Onlar ki bencildiler
Onlar ki tırpanladılar
Kuru sapıma içimdekilere
Muhtaçtılar ekmek oldum
Beni yiyip bitiremediler,
Doymadılar ağızları ,
Doymadılar gözleri,
Kimsesiz tarla dediler..
Üzerime basıpta geçtiler,
Ben bir buğday tarlasıydım,
Harmanlandım
Sofra bezlerinden
Sirkelendikçe,
Harmanlardan firari..
Aynur Durmuş