Yangınlar ülkesindeyim
Acıların pençesinde…
Umutlar biriktiriyordum şafağa.
Hüzünlü gecelerin karanlığında,
İnşa ediyordum yıkılmayacak kalelerimi…
Kaç hançer yarası alır sırtımı
Kaç intihar eli...
Kayardı gözlerimden maviler.
Susardı dillerim.
Kaç mevsim karanlık geçer.
Yılma korkusu dolmamışken bedenime
Gelmeyecek bir güneydi sevdalarım…
Şafağın ardından beliriyordu sinsice…
Hislerime karışıyordu.
Talan ediyordu gecelerimi.
Yiyip bitiriyordu mevzilerimi
Uzaklığa inat beynime dalıyordu…
Şimdi gizlerimde bir casus gibi
Dicle kadar sıcak
Ortak olmak istiyor sevdalarıma…
Kıpırtılar ve birazda yitirme korkusu baş kaldırmışken sabahıma mermiler ısıtıyordu uvuzlarımı…
Gözleri uzak bir sevdanın
…………esareti
……hayali……
olmaktan……...
firariyim…
Abdurrahman TaşinKayıt Tarihi : 11.9.2016 20:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!