Firari Şiiri - Miray Seyyar

yavaş yavaş yanıp kendini tüketen sigara gibiyim
titreyerek seni anlatmak
titreyerek ayrılığı atlatmak
yanıp sönen şehrin ışıkları gibi bir şeyler yakmaya çalışmaksın
sisli lacivert soluk bir nefesim kaldı
ikimiz aynı havayı soluyoruz
ciğerlerime çektiğim sigaranın dumanında
beton ankara
hep benim
kasvetli bulutlar gümüş tepsi gibi küçük melankoli
hep sensin
kırmızı kanepede bana
kalk yerine yat, belin ağrır demiştin
-ben seni uyandırırım
uyandır beni
gözlerimi açmak çok canımı yakıyor
sen yak sadece benim canımı
ben telesekretere konuşabilenlerdenim
sinyal sesinden sonra
seni bırakmak istemiyorum
kaç gündür yağmur yağıyorum
seni hissettiğim her an
yıldırım düşüyorum
hala gözlerim parlıyor
ben iyimser bir varoluş krizindeyim
kurtar beni yalvarırım
filmli araba camlarının arkasında her yüz sensin
kurtar beni
kaçamıyorum
özlüyorum
ağlıyorum
kitaplarıma fotoğraflarını koyuyorum
ben seni unutmak istemiyorum
kurtar beni
beni kendine mecbur et
ben hala
ben hala
ben
sana ibadet etmek istiyorum
yalvarırım sana
aşkımı elimden alma
yalvarırım sana
birazcık merhamet
bırakma
sev
çok sev beni
kalbinde bir yanık köşe olayım
karanlık
ama aydınlık
ne olur izin ver bana
senin kulun olayım
aşkın da kölesi
ne olur