Firardaki Canım Babama

'8 yaşındaki kızım tarafından bu şiir bana yazılmıştı. / Temmuz 2003
Hiç bir düzenleme yapmadan' olduğu gibi yayına veriyorum.

Gittiğin ilk gün başladı özlemin.
Geldiğin ilk gün bitti hasretim.
Seninle uyur, seninle kalkardım.
Ama yoksun işte, yoksun yanımda
Bu gün yine hatıralarına baktım.

Sana ait bir fotoğraf aldım elime,
Göz yaşım döküldü orta yerine.
Bir haykırışım var sensizliğine,
Ne edeyim yoksun yanımda, yoksun işte!
Hatıralarına bakıyorum bu gün de.

Bir mektup yazdım gönderdim.
Peşinden koşup gelebilseydim.
Kalemler kağıtlar yetmiyor,
Saçlarım okşanırdı, uyurdum dizinde.
Sen hatıralardasın, sen yüreğimde...

Rüyalarımda sen vardın.
Parkta, dondurmacıda sen vardın.
Yorulunca ben, beni kucaklardın.
Gidişinle aklımıda, yüreğimide kopardın.
Sen cansın, sen benim canım babamsın
Benim boynu büküklerden,
Sen firarlarda, arananlardansın.
Söyle canım babam, yavru kuşun ne yapsın.

Babam, babam diye ağladım.
Dolabı açtım giysilerine baktım.
Bu elbiselerde bir başkaydın.
Duyuyormusun baba, ağlıyorum.
Ceketini, gömleğini kokluyorum.
Sen babamsın, seni çok özlüyorum.
Hatıralarınla avunmak yetmiyor ama,
Ya sen! Babacım sen nasıl avunuyorsun?

Polis amcaların,
Seni bu kadar çok sevdiğini bilmiyordum
Her gün kapıya gelip seni soruyorlar.
Sağolsunlar...
Belli ki, hasretin onları da yakıyor(!)
Babacığım sen yanma yeter,
Ben yanayım senin yerine.
Öldün mü kaldın mı bilmiyyorum.
Bidiğim tek şey, madem ki aranıyorsun,
Demek ki sen hala yaşıyorsun babacığım.
Sen Çok yaşa, benim aslan babam.