Firarda Aşk Şiiri - Mehmet Karakış

Mahküm gönüllere…

Görüş günü mahşere kalan
Sözün tükendiği solukta duran
Görmeyen gözlerde saklı
Müebbet yemiş sevdalı:
Af çıksa ne çıkar be!
Firar etsen ne!
Ardına bakmadan koşsan
Deliler gibi bağırsan
Çığlıklara sen de karışsan:
Ateşi olmayan yangınsın,
Sabahı olmayan gece,
Boş bir anlamda hece,
Tren geçmeyen gardasın.
Darağacında yaşarsın
Son arzuda dili olmayan
Bakmaya yüzü kalmayansın.
Hadi be! ..
Sen de yalansın!
Bir solukta yaşlanan
Beyhude dolanan
Boşa kürek sallayansın
Görüş günü yakın ya…
Sen doğru koğuşta mısın?
Sadık duranlar kodesi
Ölümüne sevenler koğuşu
Sevdalı canlar hücresinde
Prangalı olan sen misin?
Yoksa yine firarda
Her zamanki gibi lafta
Kendinden uzakta mısın?