Firar Gecelerinde 2 Şiiri - Mustafa Acıoğlu

Firariyim
Olsun ama
Sen yine de gel
Uçsun yelkovanlarda
Gözlediğim hüzün
Gözlerimde bir anda
Tutuşsun yüzün
Göğsümde erisin
Buz gibi göğüslerin
Ay düşsün geceme
Bulutlar çekilsin
Saçlarının gecesinde
Uyuyayım bir gece
Kirpiklerinde dizelensin
Zihnimdeki bin hece

Firariyim
Olsun ama
Sen yine de gel
Ellerimden aksın gitsin
Bu manasız gurbetlik
Artık bitsin
Gel
Fırtınalar okparan iç çekişlerim
Nefesinin melteminde tükensin

Sana bir son mısra
Bulamadım hala
Seni tekrar tavlayacak
Seni tekrar kandıracak
Kurlar yapamam daha
Senin dudaklarında aradım
Son mısra son kafiyeyi
Hoş sedan alsın beni
Savsın beni gurbete
Hapseden o kafileyi

Günlerim de benim artık
Gecelerce karanlık
Uzaklardasın çok yakınlarımda
Yakınımdasın ya
Ben olamam yanında
Soba bacalarından tüten
Dumanıyla İstanbul
Sızlatmıyor genzimi
Ben teninin kokusunda
Dalmışım aymamışım
Senden ala bir koku
Vallahi duymamışım

Firariyim
Olsun ama
Sen yine de gel
Bir uzun metrajlı öpücük
Veriversen bana
Susuzluğum bitecek
Serabınla her gece
Hayallere sarıldım
Yokluğuna yandım
Yokluğunla uyandım
evet
Yokluğuna dayandım
Hayır
Yokluğun bin kalem kırdı benim için
Yokluğun bin ilmek vurdu benim için

Firariyim
Olsun ama
Sen yine de gel
Ya gel
Ya gel
Üçüncü bir ihtimal
Ya da gel…