Serzeniş Şiiri - Refika Gürkan

Karantina yalnızlıklarda
Tekillenmiş kalabalıklar gizli
Hüzne müptela nemli bakışlarda
Yarım kalan tebessümler sisli

Temmuz ayazında yalınayak
Zemheri kışlar dolaşır ellerde
Senin sahilinde yosunlu taşlar
Zühre açar benimse dalgalarımda

Yusuf’unu taşır bağrımda çöller
Kıyısına atılmış gam bedesteninde
Harut’la Marut’un fısıltısı duyulur
Derdest edilen kuyunun derinliğinde

Çöl serâbını, gece mehtâbını arar
İz düşümünden aşikâr eder kendini
Ten giysisinden azad edilmiş sevdalar
Göğüs kafesinde saklar hikayesini…