Firar Şiiri - Burhan Kadah

Yıllar önce,
Bir zindan kurdum gönül kal’emde
-Ördüm nefretle, duvarlarını
Dokudum kinle, surlarını-
Sonra
Sararcasına bir yarayı
Mahkum ettim sevdâyı:
Buğulu gözlerimle
Sûzinak destanlar içinde....

...
Nasıl çarparsa dalgalar yara
Vurdukça vurdu zaman
Köhneyen duvarlara,
Unuttum sandığım sevda
Yüklendi surlara.

Ardından
Güzelim hücrem
Sayende
Yaşadı bir yeşil deprem,
Ne sur kaldı, ne duvar
Yıkıldı demir kapılar;
Şimdi
Bir büyük firar var:
Canlar koparıp da canımdan
Kaçtı sevda, gönül zindanımdan....