Firar Şiiri - Eyüp Cüce

Çakal kurt sesinden nasıl ürkerse,
Ben de aydınlıktan öyle ürkerim.
Kanlı kanlısını nasıl beklerse,
Ben de aydınlığı öyle beklerim.

Karanlık,başıma çektiğim yorgan,
Karanlık,huzura vardığım döşek.
Gün,darağacımda bir yağlı urgan,
Gün,bağlı gövdeme atılan fişek.

Hilal ve yıldızlar,görgü tanığı,
Gece ve karanlık,suç ortaklarım.
Vicdan,hakim,karar,tutun danığı,
Onlar hep kovalar,ben hep kaçarım.

Ve mahkeme...suçun nevi,cinayet,
Olayı hilal ve yıldızlar gördü.
Ayrılmak istemen doğaldı,elbet.
Bu isteğin bende seni öldürdü.

Sevdim,terkedildim,işte bu yüzden,
Artık sevgilerden kaçan biriyim.
Nefret ediyorum nefret,gündüzden.
Firar buysa evet,ben firariyim.

Ne olur,peşimden koşmayın her gün,
Bağlayın iz süren köpeğinizi.
Beni anlarsınız belki de bir gün,
Biri terkedipte giderse sizi.

Ne gece bitecek dünya durdukça,
Ne bu kalbe başka biri girecek.
Yüreğimin emri SEVME oldukça,
Bu firar bir ömür sürecek.