Biz beraber kaldırım taşarında yürürdük.
Kaldırımın taşlarını,
Sevdalılarımızı sayar gibi sayardık
O buğulu kaldırım taşlarında,
Saydıkça sevdalımızın yüzün görmeye çalışırdık.
Göremezsek ağlardık
Birbirimize sarılır korkardık
İstanbul'un kirli kaldırımlarında annemi ismini unuttum
Her taşa farklı bir yüz çizmiş bizden öncekiler
Gözyaşlarıyla yıpranmış
Üsküdarın arnavut kaldırımları,
Kız külesinde acı bir ferhat yankılanmış
Boğazın serin sularında,
Bir hayalet görmüş iki martı sisler arasında,
Sonra öğrendim,
60’lık İzzettin babayı vurmuşlar benim yerime,
Sanki Ağrı Dağı’nı devirmişler.
Bursada Ulu Çınarı kökünden sökmüşler.
Utkumu tutmuşlar
İki taş arasında beynimi parçalamışlar.
Ben hala istanbul’dayım
Hala firarda,
Belki bugün benide vururlar,
Artık ölümden de korkmuyorum.
Bekliyorum.
MEHMET KAYA
14.06.01
Kayıt Tarihi : 17.7.2008 11:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Kaya 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/17/firar-41.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!