‘’işte gidiyorum, mutlu ol’’
Gibi cümleler duymaya, kurmaya alıştım artık.
Garipsemiyorum tükenmişliği.
Üç günlük hayatta bir gün bile görmedim.
Giriş kapısıyla çıkış kapısını ayırmamışlar,
Karıştı gelişimle gidişim.
Arkamdan ağlayanım olmasa da yüzüme gülenim çok.
Tek açlığım sevgiye sana bile gözüm yok.
Yok işte, ne kadar olmalıysa da yok.
Çalıntı kafiyelerden diktiğin kaftan
Bana büyük, sana çok.
Şimdi tekrar kurulmalı aynı cümle,
Ayrı yollara rota çizilmeli.
Ve bir daha ki sefere gerçek sevgi tabedilmeli.
Hayatımın tabusuzluğu kilitti yüreğine,
Bir kilit daha vurdum hayata.
Ve bütün gerçeklerin çıktığı kapı,
Yaşamdaki atıf firara! ! !
Kayıt Tarihi : 13.5.2008 18:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Dilara Yıldırım](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/05/13/firar-40.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!