Firar Şiiri - Arif Mercan

Yakalandılar
Çırılçıplaklardı
Bedenleri soğuktan mosmor olmuştu
Gözleri masumane
'Şimdi ne olacak' der gibi bakıyordu
Dipçiklerin darbeleri
Çürümüş omuzlara acımasızca iniyordu
Biraz ayakta biraz yerde
Metrelerce sürdü firar yolu
Biraz önce bir saniyede koştukları bu yol
Öyle uzundu ki şimdi
Sirenler çalıyordu
Küfürler ediliyordu
Büyük paslı kapı tüm haşmetiyle,
Tüm gıcırtısıyla ağır ağır açıldı
Sonra hayallerin üzerine
Kocaman bir gölge, bir duvar misali
Tüm azametiyle kapandı
Bir firar daha bitmişti
Kaçaklar yine mahkum
Hayaller yine yarımdı

Gittiğinden beri
Hep aynı yerdeyim
Giderken beni içine tıktığın
Duvarlarını sensizlikle ördüğün
Kapılarına yalnızlık örttüğün
Aşkımın, aşkının ceza evindeyim
Ne kadar oldu bilmiyorum
Omuzlarımda dipçik darbelerinin
Verdiği bir acı var
Ayaklarımda kesikler, ellerimde kırıklar var
Ne zaman yapıldı bu aşkın mahkemesi
Hangi duruşmada verildi müebbet
Sesini yeniden duymak
Elini bir kez daha tutmak istiyorum
Gece yine soğuk, dışarda yağmur var
Neredesin bilmiyorum
Bu gece yine firar var...