Firak Şiiri - Şevval Kızıldağ

İçimde ziyadesiyle söz vardı

Lakin dilimin ucunu mesken edinen bir

Ah

Bir kendine çekilen bir kıyıya vurulan dalga ruhum

Ve uzun sürmez yolum

Anlayacaksan,şimdi anla

Dışarıda bahar,

İnsanlar saklamakta içinde o müjdeleyici ateşi

Gece gömdüğüm güller altında kaldı yitirdiklerim

Hızır esti geçti

Söndürdü ateşi

Saçlarımın arasında kaldı külleri

Gitmenin ne demek olduğunu bilsen gelirdin

Şu geçen günler arasında!ah!

Gel demedim ey hissettiğim yakin

” Gel ! ” demek olmayana çağrı ise

Gel diyemem,böyle biline

Ne ağır yük sanırsın firakı

Gelir mi bir araya ağrısız göğsün iki yakası

İnan

Taşa,suya,toprağa,hava nasıl inanıyorsan bana

Sen konuşmayan her şey susar mı sanıyorsun?