Düştü firakın tüyleri uçan kuşlardan
Düştü ye'sin kara gölgesi
Elden gelmeyen dilde çözülmedi
Yırtık bir gömlek gibi arkadan
Çıktı haya, çıktı edep kapıdan!
Bağrında kaldı, nicesi sevmelerin
Bir lahza payidar oldu canda
Ziyası gözlere fer oldu
İzahı zor, itimatı güç firakın
Siması silinecek yaşanılan zamanın
Kalabalık cümlelerin kurulması yavan
Arda kalan susan hücumlarım ziyan
İnsan nisyan, nisyan ihsan
İhsana kucak aç ey insan !
Kayıt Tarihi : 1.8.2017 05:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
En sevdiğim şiirim.
![Büşra Koçak](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/08/01/firak-42.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!