Fındıkzade Şiiri - İsa Kaya

otel R nin yanında
bir sokak lambası altında..

beklemenin adı kavuşmaktı hatırla

yıllardır tanıdığım aşk
iki boyuttan üçe terfi edecekti

her an her yerden çıkabilirdin
sana benzeyen her kadının silueti
heyecanlandırıyordu beni

geldiğini koşar adımlarından anladım
gülüşünden
karanlığı ışıtan yüzünden
geç kaldım mı deyişinden

bir sana baktım o an
bir kendime

sen göldeki kuğu
ben bi kaşık sudaki balıkçıl kuşu

şaşırdım,

şaşırdım çünkü kollarınca sarıldım
istanbulun bütün ışıkları çevrilmişti üstüme
onca kalabalığın içinde çivilenmiş gibiydik
ve bütün gözler mobeseydi sanki
zoom yapar gibi öpüşe

yürüdük sonra

insan aşkın elini tutunca yürüyüşü de değişiyor

..

ah yaa
nerden geldin aklıma

akşama da çok var

off