Fındık mevsimi,
İnsanlık yamuldu,
Çelik deyilki ateşde düzelsin.
Girme başka boyaya can
sen böyle daha güzelsin.
Dıştan boya nafile ,
kurtlanmış içi çürümüş
ağaçlara vernik niye?
Bir lokma ekmek.vede
bir hırka yeter diyerek
Geldik iki sürünerek büklüm bu hale.
Umutsuz Yaşayan bilir yaz sefasındayız
Kaşıntı başladı,Bu akşam Kurt sofrasındayız.
Yaz kâtip Dedim..Gurbette Sır, söz, öğüt çok,
Bak akşam oldu,seyre değer gökte yıldız yok
Kayıt Tarihi : 9.9.2023 16:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zaimli](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/09/09/findik-zamani-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!