Fındık Yeşili Şiiri - İsmail Türkmen

Fındık yeşili gözlerin gülerken dostluğa
Bakışlarında meydan okuyordun yalnızlığa
Gecenin güne yakın olduğu anda kavuşmağa
Fındık yeşili gözlerin gülerken dostluğa

Sıcak yüreğinde sevgiyi yaşadığım anda
Yolculuğa çıktım senle hayal dünyamda
Yaşadım bilmediğimiz tarihi bir mekânda
Fındık yeşili gözlerin yaşandı dost canda

Adım adım gezerken tarih sayfalarında
Mucizeler yaşandı bilinmeyen zamanda
Yüreğime dostluk nakışları vurulanda
Fındık yeşili gözler, sevgiye baktığında

Tarihten gelen asalet gördüm, gözlerde
Yaşanmışları anlatan güzel sözlerde
Yıldızlar yakamoza dönerken denizlerde
Bilinmeyen tarih yaşandı fındık yeşilinde

Her sayfasında ayrı bir kişiliğe rastladım
Bazen sevindim bazen içten içe ağladım
Dost yüreğe, yüreğimi sevgiyle bağladım
Fındık yeşili gözlerde gizemli tarih yaşadım

Sahilde bir yerde huşu içinde okunan kurana
Şahit oldum Allah’ın verdiği mucizevî imana
Gecenin günü buyur ettiği en güzel zamana
Fındık yeşili gözlere yüklendi tarihi mana

Tarh ve asalet aynı ruhta, aynı bedende
Ebenden gelen güzellik sürer ezelde de
Canlar, can dostluklar yaşar gönüllerde
Asaletle tarih birleşince fındık yeşilinde