Fındık Kurdunun Hikayesi Şiiri - Mine Kı ...

Mine Kırelli
48

ŞİİR


5

TAKİPÇİ

Fındık Kurdunun Hikayesi


Kayıp ,birinin gidişi ile başlar, gidişi ile bitmez..
Aslına bakarsan peyderpey yitirilir giden..
Son oturduğu koltuğa biri oturur mesela; koltuktaki sıcaklığı gider..
Son çağrısı silinir telefondan,üzerine birisi arar..
Son kullandığı bardak yıkanmıştır, suyu aynı yerden başka birisi içer..
Son sözler üzerine, çok şey söylenmiştir artık..
Anılar sönükleşir,
Duygular yatışır,
Kahkahası silikleşir..
En sonunda kordonunuz kesilir,
Ve acınız biter..

Ne kolay değil mi??
Olması gerekenden, aslında hiç olmayacak olana geldiğimde , senden bir adım öteye gidemeyeceğimi anlıyorum..
Bunun seninle bir alakası yok ;biz her gün içimdeki seninle ,aynı sabaha uyanıyoruz.

Gözümü açıyorum sen ,gözümü kapatıyorum sen ,
Ah bir bilsen..

Seninle olmak yazarlar gibi yokluğu kaybedildiğinde anlaşılacak bir hissiyat değil,
Başka hiç kimsede bulamayacağım ve bulsam da sevemeyeceğim türden..
Yeniden doğmak ve nefes almak gibi , seni sevmek..

Aklımda son sözlerin,
çaresizce susmalarım,
belki inanmaların,
Ya da aslında gerçeği biliyorum hissiyatın..

Sahi inandın mı olup bitene,
Bu kadarını da yapmazdı, dediğin oldu mu..
Zarar verebilir miydim sana, acıtabilir miydim canını,
Doğru muydu söylenenler, gördüklerin doğru mu?

Oysa ki sigarandan derin bir nefes çektiğinde benim ciğerim acırdı,
Islak saçlarınla rüzgara durduğunda hasta ben olurdum,
Üşümesin diye şemelerin, pijamanı çoraplarına sokturan ben,
Sen yerdin benim karnım doyardı..
Kıyamazken sana, en hassas yerinden vurabilir miydim seni..

Sustum, sadece birkaç kelime ile inkar ederek
Sustum..

Oysa ki ; en çok konuşmayı severim ben,
Bağıra çağıra kendimi anlatmayı, ama sustum çünkü susmak zorundaydım...
‘Eyvallah’ dedim, bende ki anlamını bilirdin sen..

İspatı mümkün ,suç sayılan ,bir oyunun içine hapsetmişlerdi seni , üçbeş kuruşla halledip, ucuza kaçmışlardı anlayacağın !!!

Kaldıramayacağım sözleri birer birer dinlerken, aklımda yine -iyi olup olmadığın vardı..
‘Fındık kurdumuz’ yüzünden, Sustum...

Sonra o telefon bir daha da çalmadı..
Seni tanıyanlara sordum , herkesin bildiği tek doğru var..
‘’Akıllı adam o, gerçeğin ne olduğunu elbette biliyordur’’
O ve onlar gibi ben de bilirim seni, hatta en bencilce halimle ,ben daha bilirim..
İçinde fırtınalar kopar ,sığ bir su gibi olursun sen..
Böyle olmak zorundaydı bilirim..
Bilirim bunun bir sebebi var, sen inanmazsın bilirim..

Ah şimdi gelsen,
Herseyden arınıp gidiyoruz desen..
Düşsek yollara, başka ülkelerde, hiçbir örf, adet ve dayatmanın olmadığı; Nikahsız sevişmenin suç sayılmadığı topraklarda, beş parasız, elimi sıkıca tutup yürüyebilsem seninle..

Bak dışarda güneş var, farklı hayatlarda,aynı güneşe bakmak bile güzel seninle..
Ağlamaktan şişmiş gözlerimle, bin kere daha gitsen,bin kere daha gelirim seninle..

Mine Kırelli
Kayıt Tarihi : 16.4.2021 12:17:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Mine Kırelli