Fındık Kabuğu Şiiri - Ersin Türkkul

ne zaman dalsa gözlerim...
ne zaman ağlasam
ki... seni anlasam.

vursam kafamı duvarlara
satsam anasını herşeyin
alıp başımı gitsem
ki... seni bilsem

...sonra...

baksam gözlerine
hüznünden ağlayan buluta inat
yıldıza acıyan güneş olsam...
(gözlerinde)

dayasam başımı dizlerine...
ki.. bakma hislerime...

ben... sana... deyil
beni anlayana...
....................................
bir fındık kabuğuna doldurdum
seni, gözlerini
bütün kuşları...

çünkü bir fındık kabugunu doldurmadı daha yaşadıklarımız
dertlerini dinleyemedik daha yüreğimizin
ki... çoğu açamadıklarımız.....

...şimdi....

kulağına fısıldıyorum işte

se... seni...
se... sevi...

fındık kabuğu dolmadı daha....