Seni sormuyorsam kalemimi kır
İçtiğimiz acı kahvenin fincanını kır
İçimde büyüttüğüm çiçeğin sapını kır
Dostluğumuz kül olup gidecekse alevin içinden odunu kır
Serden geçip giden edebin kinini kır
Seni benden uzaklastıran nefsin kalbini kır
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta