Finalsiz şiir Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Nereye koşuyordu
bilmeden koşuyordu
hayat yordu
o yordu

onun da bir hikâyesi vardı
gece vakti bir garip
bir kadın yollardaydı

gördü biri
eski bir tanıdığıydı sanki
lakin ölüydü o eşsiz sevgilisi

kadın koştu
adam koştu peşinden
kadın bayıldı birden
yığılıp kalverdi bir köşede

İstanbuldu bu şehir
bu şehrin gemileri vardı
trenleri bir de

İnmişti Haydarpaşa garından
aç bilaç

bu şehrin tuzak dolu sokakları

İstanbul bura
kimsesizler için yakılmış türküleri
şarkıları

köyüne benzemezdi
İstanbul adama
ekmek vermezdi
bir lokma bile vermedi zaten
sığmadı İstanbula
ne de hiç bir yere
o garip

onun da böyle
bir hikayesi vardı

15/Kasım/2011/Salı/Bodrum