Final. Şiiri - Abdulhamit Erkaner

Final'imdir benim son durağım,
Zihin yaşlanmış işte bunağıyım,
Kalp teklemiş ameliyat masasın'dayım,
Rahman yedek bırakmış şifası'ndayım,

Dört evladım vardı,ikiye katlandı,
Bu dünya'da sevgi olmasaydı,
Böylesine yaşama katlanırmı'ydı,
Hayat acısı tatlısı bir başka Aşk'ıydı,

Nasihata öğüde açık kapı gerek,
Aklını kullanmak için elbet basiret,
Onunla olmak için Kur-ana doymak,
Anlamak kainatı çözmek şifresini gerek,

Öğretmen bilimin pusulası aynası,
Hayatına değer katacak ustası,
Ne barikat olmalı ne pranga vurmalı,
Akan billur yağmura tuz katmamalı,

Öğrenmek açlık gibi olmalı,
Öğrendikçe Ruh bilinçlenmeli,
Önce 'insan' olduğunu bilmeli,
İnsan'ca ahlaklanmalı edeplenmeli,

Hayat başlangıçlı Final'lidir,
Belki benim bu son serüvenimdir,
Arkamda kalırsa bir hoş bir seda,
Dostlarıma evlatlarıma şiirlerim emanetimdir......