bükülüyor söz baharın yaralı ağzında
çok uzaklara gitmek bir yaprak ustalığı.
sokaklarda insanlar ölmüş
dişlerinin arasında az pişmiş devrim marşı.
yaralıyım.
sıyırıp geçmişsin beni.
aralarından geçiyorum kızıl bir cumartesi.
gölgeleri bıçaklıyor bir yanım.
bir yanın, belki de beni dalıma bağlayan o;
anılarda kan lekesi.
nasıl saklarım seni bir yaranın kabuğuyla?
yaralarımız ta Cigerxwin'e uzanıyor
boynu kırık her gül gibi.
ellerim bitti.
gözlerin, dünyayla aramıza çekilmiş fin seddi.
o olmazsa diğeri eksik
diğeri olmazsa o yok
ve sonrası..
hüznüm,
benim derin ve büyük hüznüm;
sürekli ölü çıkaran bir hastane odası.
Kayıt Tarihi : 8.5.2013 14:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gerçeğin düş ülkesine batırıyorduk yüzümüzü
okul yolunda gömülmeye teslim ayaklarımız
üşürdük elbet,
gülücüklerimiz de/sen
mevsim mevsim bereket..
inceden inceye karanfil.../...' (Necmettin Topçu)
O hastane odasında, bir sevgi ağacı büyütmek yine de en iyisidir. Karanfilin kokusu alınmaz başka türlü...
Şiire ve şaire tebriklerimle...
seklen.. sekli.. cozmus..
siir sah damarin koparmis.. dort dortluk kalem ustasi.. kalp goz acik..
mutlaka hata vardir diye.. uc kez ustuste okudum.. iiih..
bi hata.. bi puruz.. ustaca.. sadece muhteva beni sarmadi.. seklen.. bi kusur.. kutlarim.. demekki serbest dahi.. estetik olunuyormus.. saygilar..
TÜM YORUMLAR (7)