Filmin Sonu Şiiri - Fevzi Günenç

1
Atlas Okyanusu, haber götür benden
yeni dünyadaki en güzel dosta
sevinçle gözlerini kırp da…
ulaştır selâmımı
kanatlarını hızlı çırp da...

Gözlerin yok mu yoksa/kanatların? ..
Canım benim...
Yoksa/istemesem bile verir sana kanatlarını da
gözlerini de içimdeki güvercinim...

2
Göğüs kafesimi kırarak kaçan güvercinim
dolaşıp dururur gökyüzünü
yarım yüzyıldır/ararken bilinmeyendeki gizemli “yar”ı...
bulur onu sonunda/yorulsa bile kanatları? ..

Haydi/el birliğiyile taşıyın sevgili
deniz kızları/deniz atları
aşırtın güvcercinimi okyanustan
buluşma kalmasın yarına
Atlasım Okyanusum...
taşısınlar güvercinimi emret de dalgalarına...

3
İşte geldim sevgili kanatsız kuğum
benim güzel kuşum
değil mi ki orada
'happy and' oluyor her film
öyleyse neden 'mutlu son' olmasın
bizim sonumuz da/ söylesene sevgilim?

4
........................
ne çabuk geçiyor yıllar
kaç yıl oldu ki daha/ayırımında bile değilim
eskiyor geçen günlerle birlikte duygular.
Artık yok yeni dünyada bir tek dost
yok okyanus/güvencin/kanatları...

Hazırla şair/mendillerini/yetmez beşi-onu
hüzün oldu ne yazık ki bu filmin de sonu
ağlamayı seviyoruz biz
o yüzden halkımın istediği gibi sonlandırıyor
bütün filmleri yönetmenimiz
eee, ne de olsa Mecnun'un çocuklarıyız.

Evet doğru, alışsak da acılara/yine de mahzunuz
ama şimdi ben neye üzülüyorum biliyor musunuz?
Deniz kızlarını/deniz atlarını/güvercini de
bilmiyorum/üzmeye var mıydı hakkımız?