Dünyanın farkına mı varmak, ne dersen de,
Gözlerimizi gerçeğe açtığımızda,
Oysa boşuna tiksinmiş, hor görmüşüz,
meğer ahmakça isteklerimizi…
Neden mi demekte geç kalsakta,
farkında olmalıyız sığındığımız alemin stüdyo,
hayatınsa devre arası olmayan senaryo olduğuna…
Bu durumdaki rollerimiz günahlarımızdan eksik, sevaplarımızdan fazla olmasa da,
Hepimiz filmlerimizin baş rol oyuncusuyuz halihazırda,
Yap bozun parçaları olan ailen ve çevrendekiler de figüran…
Nasıl mı? Fakir misin rol senin, milyoner mi oda hazır filmdesin,
Başka terörist, aşçı, balıkçı, pilot, çöpçü, istediğin senin olsun,
Farkındaysanız rolümün bir parçası yazarken oynanmakta,
Yani senaristi, yönetmeni hepsi sende saklı,
Anlaşılan canlı yayının kahramanlarıyız hepimiz,
Tablo uzaktan hoş görünse de,
Birbirimizi yok ederek hayatta kalıp, gülüp eğleniyoruz nihayetinde…
İmkansızlık bu olsa gerek,
Tanrı'nın insanlığa lütfu, beğenmediysen eğer,
Çıkışı mı arıyorsun? Sen bilirsin!
Kural katı, sıkı ve dönüşsüz,
Zamandan düştün, öl o zaman….
Kayıt Tarihi : 7.2.2015 12:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!