Hayat bir tek düştüğümde geçer gözlerimin önünden
Içim öyle acır ki canımın yandığını çok geç anlarım
Tek başıma sapasağlam oturduğum bir anda
Içim yanmaya başladı senden düştüğümü anladım
Filmin başında arkadaşlık vardı yaralarımı sardın
Tutkunla doğrularını aşılarken şehvetine kapıldım
Ara oldu gerçek yüzünü çıkardın geri sayımı başlattın
Ikinci perde senin zaferinken benim sonum hazin
Yol ayrımı geldiğinde sen arkana bakmadın
Beni olduğum yerde hasret yükünle bıraktın
Ağır geldi yaşamak taşıyamadım
Mutlu son olmayınca devam edecek sandım
Bir anda film bitti sensizlikle uyandım
Kayıt Tarihi : 11.5.2009 20:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yaren Atahan](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/05/11/film-seridi-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!