Film Şeridi Şiiri - Edip Ferhan Çiftci

Nasıl geçiyor mazi!
Acıklı bir film şeridi gibi,
Gözlerimden gökyüzüne dağılıyor.
Ellerindeki beyazlığın,
Kalbimden akıp gitmesi gibi.

Ağlamıyorum inan ki!
Deniz dalgaları dökülüyor sadece,
Kirpiklerimden çehreme.
Bu gözyaşı değil ki!
Sensizliğin, yüzümde çizilen
Siyah beyaz bir portresi.

Seni hatırlamak,
Semadan kalbime vurulan bir kırbaçtı sanki!
Tanrının ellerini gördüm bu sefer sahiden.
Karşılık görmeyen küflü aşkımı,
O da çıkaramadı,
Kalbimdeki kuytu dehlizden.

Gözlerimdeki sefalet okunuyordu sessizliğimden.
Üstümde şimdiki aşığına sarılı bir kokun,
Gönlümde hasretinle sarıldığım çilek kırmızısı boynun.
Sen ve aşığın yürüyordunuz.
Gözyaşlarımın kaldırımlarda bıraktığı izlerden,
Çarmıha gerilmiş,
Nergis ve papatyaların artık
Çiçek açmadığı kalbimin üstünden