Film İcabı Şiiri - Taş İskele

"Sen şimdi ateşin var mı diye de sorarsın."
*
Sokak lambasının altında,
gölgemi  büyütüyor şiir.
Dize olmuş anlağımda kâfi'yesizlik.
Yıllarca bir pencerenin uzun bakışlı dizelerini okuyorum.

Tekrar bu ya, ikide bir.
Yarım redifli.
İki ile birin şiirini okuyor ufuklar.

İkisi de gökte mavi, avuç içinde renksiz.
İkisi de yalnız ve fakat bir.
Bir'i deşiyorlar yüreklerinin kıvrımlarından
bir,
iki,
üçlü sarmallarla...

Nereye diyor, evrenleri.
Hiçç diyor bir'liktelikleri...
Gülüşüyorlar,
Umursamaz ya gözü kör vuslat.
işte o denli umurlarında "her" denen "hiç".

Genişleyen evrelerinin sekisinde,
sek sek oynuyorlar,
Seke seke getirdikleri habis ur
benzemezliklerini sek sek yudumlamış.

Olmazsa, olmasın dedikleri
her bir dilek istek kipleri artık en derûnî kokteyl.

Olumsuz her bir eylem ile noktalanan noktalar,
üç noktaya evrilirken,
Olmasın dedikleri her cümlenin peşine takılmış bir soru cümlesi,
Olmaz olur mu hiç, olumlaması peşlerinde...

Kaçalım mı, içimize?

Kıyısına,
kenarına kıvrıldığımız şişenin dibinde
nice dizeler üzerimizi örtsün mü,
ser hoş, bir hoş.

Renginle boyanmışlığım var ey güz,
yüreğinin lifleri ile derinine inmişliğim. yüreğimin yosununda sanki çocukluk.
Hatırladıkça ölümün yokluğuna tanık.

Ah dedim,
ah de,
ahdimiz yok ki hiç bir şeye,
vefamız bundandır
gökyüzümüz kara delik.
Dışımız yok,
İçimiz çok..

Mütemadiyen içişimiz bundandır
Hiç boşaltma, boşlukların asla dolmayacığın bilsek de
doldur doldur.

Bulmaca değil, olmadı derdimiz
Varsın değmesin başımız göğe, 
bir tel içimizi saldıkça sallıyoruz ya...

Sokak lambasının altında,
Gözlemi büyüten dizelerde,
Bana beni getirdin ya,
Sana seni getireyim mi?
*
"Ateşim de var,
Film icabı..."