Film gibi biraz Şiiri - Murat Arğun

Gecelerden gündüzlere yer ayırmıştım kendime,
Yıldızlarada yol üstü hediyeler bırakıyorum,

Sensizlikten aydınlığa koşuyordum saf karanlık mahallelerde,
Ağzım tatlandığı an sıgarayı yakıyordum sessiz köşelerde,
Kunduramla üstünden geçip yola devam ediyordum,
Yetiştiğimi sanarak ellerimi açıyordum yüreğine,
.............................................. Sen tutmuyordun,

Yetişsem dahi tutmayacaktın ellerimi biliyordum,
Sen beni bırakıp gitmiştin bir kere
Şu ilk sıgarayı içtiğim köşede,

Ayrıldık,yollarımız ayrıldı,
Sen güneşe doğru giderken,
Bense kederin sembolü geceye...
Yok bu sefer dönmem bende geriye,

Ayrıldık, sana birşey olmadı güzel,
Ne olduysa bana oldu,
Ortada ölen ''ben'' adında biri oldu...

Bu bir filimdi ve son buldu,
Son yazısı gözükmesin diye aşık ellerini kameraya koydu,
Kes kesme devam derken,
Tekrar diriltemezler ki beni zaten
Hiç yoktan bir olay oldu,
Ben beyaz bir kağıt bırakmış giderken,
Hiç düşünmemiş sözlerini söylerken,
İşte benim son sözlerim...

Bana on yıl nefes al mı deseler, on yıllık nefesi bir seferde al deseler; Cehennemde beraberce yanmak mı, ayrı kalıp cennete gitmek mi deseler; Sevda için vefasıza tap deseler....
Hayır güzel, sevemem artık seni, açamam ellerimi, hatta basıp ayaklarımın üstüne yürüyemem, beni bekleyen hayallerime, dönüyorum şimdi geriye, on dakka kaldı ölmeme ve filmin bitmesine, son düşlerime listede yapsam sıraya koyamam seni....

Son sözlerini söyleyen ben'in son sözünün son sözleri,
Görüyordu şimdi sonunda sonu dedikleri yeri...

Bir beyaz kağıda herşey yazılabilirmiş senin dışında,
Bak ben senide yazıyorum işte hatta kağıdın sonunda,

Dinle güzel son satırımıda....

Hayata yeminle başladı bu oyun,
Hileyle bitti,
Hayata yeminle başladı bu filim,
Yalanla bitti....