Film Bitti Şiiri - Gülseren Aslan

Film gibi akıp gider gözlerimden geçmiş günler,
Değirmendere sahilinde başlar önce,
Güzel bir bahar akşamı mehtabında el ele bir çift görürüm,
Sonra uzun uzun yollar geçer gözlerimden,
Bursaya, oradan İzmite ve de İstanbula giden yollar...
Gülen bir çift vardır arabada müziği son ses açmış, zaman zaman eşlik eden...
Kaçamak günler vardır sonra, günü birlik yollara düşülen...
Sabah İzmitte bekleyen biri ve Ona koşarak giden bir sevgili...
Başını göğsüne yaslamanın huzuruyla geçen saatler...
Her zaman her şeyin böyle güzel kalmasını dileyen bir çift yürek...
Film göz yaşlarıyla devam eder sonra...
Tüm güzel duygularla eline verilen saf ve temiz yüreğin kıymetini bilmeyen bir sevgili oluverir ansınız başrolde...
Dağıtır kendini sağda solda...
Kan kaybı başlar avuçlarında olduğunu unuttuğu o yürekte...
Şiddetli kanama ve kasılmalar birlikte...
Sıklaşır zamanla kramplar...
Oysa farkında değildir tüm bunların, taktığı gözlükler kör etmiştir gözlerini...
Son damla kan akana kadar yeminlidir yürek direnmeye,
Yine de uçurur götürür kızcağızı çok uzaklara...
Ve kilometrelerce uzakta sımsıkı sarılarak verilen sözlere aldanmıştır yine...
Geriye gelecek eski günlerin umuduyla son bir daha atar yürek acıylada olsa...
Oysa yalandır, artık tüm dünya gibi herşey gibi sözlerde yalandır...
Son sahneye gelinmiştir filmde,
Tüm seyirciler göz yaşlarıyla ağlarken kızcağızın tükenen yüreğine,
Bir tek o güler...
Tek başına çok uzaklarda.....