Filler Ve Karıncalar

hadi karnın çok doydu bırak hortumunu bir kenera,
boğazıma takıldığında ekmek
yabancı görmüştüm bana bütün kan verenleri
hani bir şiir vardı da hep fillerden bahsederdi
sonra sonrası yoktu hortumu olmayanların
en zayıf nöronda kim vardı?
hadid güneşten değilmiş diyordum
ne fark eder güzel olsun yeter diyordun,
soyuna tapıyordu bazıları
hiçbir erkeğin babası değildi oysaki,
Nahl suresi iyi anlatıyordu
bize kafi olan şey neydi?
size yeten şey neydi?
o şair değil şiir de yazmaz
kaldıki bu ona hiç de yakışmaz.
hadi Nurhan kapat çatlaklarını
sen ne dönülmez kurak topraklara dönmüşsün?
bir dizi döngü değil bu
turşu yapmaya da benzemiyor çamaşır suyu kokusuna da
ölseydi bütün hissizler de son hisleri bitmeden önce,
ya hismatikler olsydı atmler gibi
ya da atmlerden hisler yüklenseydi.
bir zamanlar biz de çok sisli ve hisliydik
bir mabedimiz vardı yana yakıla ekmek arardık
ve yumurta yememeye söz vermiştik
hakkımızı başkası yediğinden beri,
zaman içinde bayramlardan nefret ettik,
o koca hortumlu koca file ne oldu?
biraz daha düşünürken düşlerden düşen o muydu?
peki kim söyledi karıncanın filden küçük olduğunu?
hani yolda gidiyorduk da fil yüklü karıncalar yolumuzu kesmişti
gerçi o aralar herkes kederden daha haklıydı
kalp yoluna girmedik kalbimiz kesilsin istememiştik
hani kutsal da değildi o yol kimseye,
bir sabah namazı mabedine vardım Nurhan
satılık yazıyordu bütün hislerde
ve durmadan fiyat değişiyordu
o ara bir karınca kervanı geçiyordu
evinin önündeki kuyunun gözünden
sen filleri düşünüyordun
ben dışarda çok üşüyordum Nurhan,
bakıp da ısınmaya korkuyordum
çünkü bilmiyordum hangi güneş benim
kafama dayanmış bir fil vardı
ve en güçlü nöronda sen vardın
beni hiçbir zaman anlamazdın
çok da yorgundu karıncalar
filler insanlardan da nöronlrdanda daha güçlüydü
hem karıncalardan da daha iyi ezerlerdi
elbette, tabiki
insan olmak ezip geçmekse filler daha iyi
hem acıtmıyor parmak uçları,
birgün karınca katarı
gözyaşından yapılmış kulelerden geçince
gerçekten herkes rüyasındn uyanacak mı?