filizlerimiz üzülmesin
haydi, tutuştuğumuz ellerle bu yalancı baharı katledelim!
kış güneşini
düşmüş cemreleri
sert rüzgarı
açıkcası; katledelim doğa akışını
yeter ki, üzülmesin filizler!
...
altın oran düzeneğini bir rafa kaldırıp
steril tüplerde dölleyelim filizleri
ne ana bilsin, ne baba...
fanuslara sokalım başlarını
ki, kanadını hiç görmesin aynada! ...
evrime takalım bekaret kemerini
kuma gömelim gözleri
pembeyi sevdirelim; mavi, kırmızı ya da sarıyı değil!
yazdığımız beyaza dokunmasın zaten; aman kirlenir!
yazgımız morsiyahı da bilmesin; aşkı düşünür!
Tanrı'ya isyan ettiğimiz bu oyun evinde
anı sahiplenerek
ne öncenin hesabını dürelim
ne de sonu düşünelim
yeter ki, filizlerimiz üzülmesin!
Kayıt Tarihi : 14.3.2008 09:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir isyan bir sesleniş sesimi duyan var mı? ... yine de, sevgimle kalın...
![Zeynep Tavukçu](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/14/filizlerimiz-uzulmesin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!