Bu bayram oturup
Düşündüm yine
Bir hüzün yürüdü
Düştü gözlerime
Anamdan yadigâr
Kim demiş ayrılık
Yıkmaz yiğidi
Kartaldın bir zaman
Kuşa dönmüşsün
Saçların sırmaydı
Gözlerin ceylan
Ümit verme
Yüreğime boş yere
Bunca zaman
Eller oynar
Ben uzaktan bakarım...
Sırma saçın
Yıkılmadı bu güruhun
Değişmeyen kaderi
Ne yazık...
Sende takılı kaldın
Aferist bir ruhun
O sinsi işvelerinde...
Gün geceye dönüp
İnince ensesine
Azgınlığı yer değişirdi
Sünepe nöbetlerine...
Ne varsa yüklenip
Çekil git başımdan
Kurgulu şeytan
Tut eteklerinden
Savur küllerini
Soldurmam bekleme
Zifir gölgende
Kokun gelir her bahar da
Sanki anacığım yanım da
Yıllar geçti kocamanım da
Hala içim yanar annem...
Sen benden gittiğinde
Çocukluğum kaldı ben de
Nerelerde kaldı
Şiire
Şarkıya
Hayat veren
Umut dolu
Işık saçan gözlerimiz
İbret-i alemi nasıl da sarmış
Yalanı, hileyi meziyet sanmış
Dostun hanesine efsun bulamış
Vah yazık, tüh senin insanlığına…
Uslanmaz, arlanmaz bir eda ile
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!