Filiz Şiiri - Kudret Kobal

tüm çiçekler tomurcuklar senin içindi
bu yürek bu sevda senin içindi
baktığım her şey sendin
her şey senin içindi

ben yüreğimde seni diledim
sen tohumu ektim
yüreğimin kurumuş topraklarını
göz yaşlarımla suladım

zararım dokunmasın diye
elimi yüreğime koymadım
gözüme dokundurmadım
filizlenmediğin her gün ayazdı
ben üşüdüm ben dondum

sen üşüme donma diye
yalancı güneşler doğurdum
hiç batmayan
yalnız senin içini ısıtan
sen olmadın olamadın
bu topraklarda boy atamadın
gelmedin gelemedin

üstümdeki sahipsiz toprakta
bir karanfil olarak
düşlemiştim seni çaresiz
filiz olmadın olamadın