Filiz Şiiri - Harun Yöndem

Doğan Ceme

Bir tohum düşer toprağa
Çimlenir
Ve başkalaşır zamanla
Delip geçer karanlıkları
Filiz verir, uç verir.

Baharla su yürür önce ağaca
Mahmurluk gider.
Ve dallarda oluşan tomurcuklar
Günü güneşi içip
Açıverir çiçekler.

Çocuk da bir damladır düşen yüreğe
Özü sevgidir
Ve büyüyüp boy atar gün be gün
Ağlar, bağırır,doyar, susar
Çocuk ki sevgiyle serpilir.

Sen ne güzel şeysin a çocuk!
Ellerin cennet kokusu gizler
Dillerin bilinmezleri söyler
Agu,agu du mam ma
Nereye bu neşe dolu yolculuk?