Filiz Şiiri - Turgut Koyuncu

Adı gibi ince uzundu o
Gözleri masmavi gök mavisi idi.
Tır tır titrerdi dudakları
Özlemle sevgiyle kucaklaştığımız zaman.

Uzunca bir sessizlik olurdu,zaman dururdu sanki,
Sadece Balkaya kayalıklarına çarpan azgın dalgaların,
Sesi gelirdi kulaklara,ürkerdik.

Bazen görmezdik denizin hırçınlığını,
Bazende duymazdık kayaları dövmesini.
Kumsalla gürbürtüyle buluşması denizin,
Bizi hiç mi hiç ırgalamazdı.

Bahçeye yayılan papatyalara bakardık,
Uzanır koparırdık,taç yapraklarını,
Papatya falı çekerdik.

Sonra uzanırdık sırt üstü
Uzun zaman gök yüzüne bakardık.
Dönüp birbirimize tebessüm ederdik.

Göz göze gelir utanırdık düşüncelerimizden,
Masum duygularımızdan uyanırdık.
Ey Balkaya kayalıkları sakla bizi,sakla hatıralarımızı.

Zonguldak 1958