Araf tayım kaldım arasat da
Nasıl taşırız bilmem bu yükü
Ey tarih ne olursun
/Bu defa yazma
Kaç şehidi son görüşümüzü…
Sapanım dahi yok kalemimle geliyorum
Mahcup, ürkek çocuktan fazla
İmkan ve imtihan düşümüzü…
Ah bu ne vakar, bu ne şan, bu ne gurur
Minicik ellerin arasındayım
Bana bulaşmaz mı
/Bu hamaset bu onur
Bir şehidin kuşluk uykusundayım
Uçsuz uçurumda tutuyor ellerimi
Mendiller ardında hüzün ve haya
Nasıl yalnız bırakır sizi çınarlar
Küçücük bedenler sığmaz tabuta
Nasıl sığdırır ki sizi topraklar…
/Bohçasında saklı mektup götürür
Bir Şehidin son nazarı…
Çocuklarınızla bile destan yazdınız
Kabe’nin Rabbine yemin olsun ki
Dünya şahit olsun
Siz kazandınız…
Kayıt Tarihi : 26.1.2009 15:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
HİKAYESİNİ ÇOCUKLAR YAZIYOR...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!