Filistinli Çocuklar Şiiri - Aydın Zafer

Rüzgarların önünde yaprak kadar çoktular
Bilinmeze savrulan binlerce çocuktular
Açtılar gözlerini ağlayarak dünyaya
Ve daldılar kabusa dönüşecek rüyaya

Bir rüyaki; her anı tehlikelerle dolu
Ölümün kol gezdiği bir perde başlıyordu
Ne bir lokma ekmek ne bir zeytin nede dalı
Çocuklar ki rüyada tankları taşlıyordu

Bu rüyanın içinde çocuklar ölmekteler
Birkaç koca serseri sezsizce gülmekteler
Çocukların kanıyla kalpleri beslenirken
Ortanın doğusunda ocaklar sönmekteler

Dilerim her ocaktan bir kıvılcım çikarda
yükselir gök yüzünde birer yıldız olurlar
Karanlık bir gecenin sabahına az kala
Zalimi yatağında gözlerinden vururlar