Toprağımın üzerinde büyüdüm ben,
Gökyüzünde barışa dair hayallerle.
Ama ne yazık ki, hep savaş gördüm ben,
Gözlerim doldu, yüreğim yangınlarla.
Babamın elleri toprakta işlerdi,
Annem dualarla yüreğimizi beslerdi.
Ama bir gün geldi, yıkıldı düşlerimiz,
Evlerimiz bombalandı, gözlerimiz yaşlarla doldu.
Toprağımıza haksızlık ettikleri gün,
Kardeşlerimizi kaybettik, yüreğimiz yandı.
Ama inanıyoruz, bir gün özgür olacağız,
Filistinli çocuklar olarak, umutla bakıyoruz yarınlara.
Biz direnişin çocuklarıyız, asla pes etmeyiz,
Özgürlük için mücadele ederiz, yürekten.
Toprağımızda barışın yeşereceği gün,
Filistinli çocuklar olarak, hep birlikte güleceğiz.
Gökyüzü barışın seması,
Güneşin gülüşüyle aydınlanacak.
Toprağımızda özgürlük çiçekleri açacak,
Filistinli çocuklar olarak, hep birlikte güleceğiz.
Gözlerimizde umut ışıkları,
Yüreklerimizde sevgi dolu hayaller.
Düşlerimizde birbirine kenetlenmiş eller,
Filistinli çocuklar olarak, özgürlüğe doğru yürüyeceğiz.
Bir gün gelecek, engelleri aşacağız,
Düşmanlıklar sona erecek, barış hüküm sürecek.
Toprağımızda kardeşlik baharı,
Filistinli çocuklar olarak, hep birlikte güleceğiz.
Kayıt Tarihi : 23.2.2024 15:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emrullah Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/02/23/filistinli-cocuklar-20.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!