Filistinli Çocuk Şiiri - Gülcan Arıkan

Dünya uyurken ben ölüyorum,
Dünya kör, dilsiz ve sağır...

Bomba sesleri kulaklarımda ,
Dünya susarken yeri göğü inletiyor feryadım,
Ben Filistinli çocuk,
Adım Ahmet, Yusuf belki Fatma...
Adımı unuttum, ben ölüyorum.
Adım Samir, Erva, İsra belki de...
Dünya duruyor akıl almaz zalimlikle...
Dünya duruyor ben dönüyorum...

Zararsızdı gülüşlerim , doya doya gülemedim,
Aynı gökyüzünün altında, tüm çocuklarla koşmak istedim.
Güneş altında yanmak, yağmurda ıslanmak,
Sokaklarda oynamak istedim diğer çocuklar gibi...
Zararsızdı isteklerim, hiçbirini elde edemedim.

Silahlar, bombalar çocuk yüreğime ağırdı,
Topumla oynarken limon ağaçlarının gölgesinde,
Topumu yakaladı düşman, benim payıma düşen kahırdı...
Topumu yakaladı düşman doya doya oynayamadım...

Dünya dilsizdi, ben haykırdım.
Eteklerimde umut, yüreğimde sevgi...
Haykırdım bir yudum merhamet için,
Haykırdım kutsal topraklardan insan oğluna,
Haykırdım sesimi duyan olmadı.

Koştum koştum insanlığa doğru, yara bere içinde gövdem,
Koştum insanlığa doğru, dayandım kapısına,
Soğuktu dünya, gece kör karanlıktı,
Dayandım kapısına insanlığın,
Kapıyı açan olmadı....