Filistinde çocuk Şiiri - Arif Bilgin

FİLİSTİNDE ÇOCUK

Çocuğun son düşüncesi….

Beynim nerde?
ben beyn’ide bilmem,
sadece okşadıkları,bukle bukle saçlı,
başımı bilirim,
onuda kaldıramıyorum artık,
annem duymadı,
duysa kaldırırdı beni yerden,
o,kurşun(muş) adı, kafama gelmeden,
bir şey yüreğimi delmeden,
yanımdaydı annem,
yine yanımda,ama kolu yok,saramaz
bacakları kopmuş,beni kapıp,
kaçamaz….
olsun,annem yanımda yine
adımı söylemesede
koynuna alamasada,
oğlum diye saramasada…

ÇOCUĞUN RUH’UNUN DUA’SI

Ey cenâb-ı Hak, Feyyâz-ı Mutlak
Kevn-ü Mekan’ı hâlk eden Rabbim..
Şu,zulm’ü yapanları
Sadece İslam olduğumuz için kıran’ları
Sabi,kadın demeden yakanları
Yaratıldıkları günden bu yana
Fesadı yayanları
Peygamberlerini yalanlayanları
Lanetlediğin bu kavm’i

Peygamber-i Zişân’ın
Resul-i Kibriya,
Hâce-i Kainat,
Hülâsa-i Mevcudat,
Seyyidü’l Beşer,
Şefiy’-i Ruz-i Mahşer,
Sadr-ı Suffa-i Vefâ,
Bedr-i Kıble-i Vefâ
Şâh-ı Yesrib ve Bahta,
Asl-ı Sırr-ı Sübhânellezi Esra,
Mahzar-ı Kabe Kavseyni Ev Edna,
Sultânü’l Enbiya,
Bürhânü’l Asfiya,
Habib-i Hudâ,
Hz.Muhammed Mustafa Ruhaniyeti
Hatrına,Hürmetine
Şu kırılan bebeler hatrına
Kahhar isminle,Sodom gibi
Gomorro gibi,Lut kavmi gibi
Nuh kavmi gibi kahreyle.
AMİN

DİVANE /Arif BİLGİN