Filistin ve Çocuğun Rüyası

Bir çocuk düşer rüyasına, Filistin toprağında,
Gökyüzüne sorar, "Neden savaş var bu dağlarda?"
Yarım kalmış umutlar, zenginliği yaralar,
Toprağa düşer yağmurlar, dindirir alev alev yangınları.

Tam ortasında bu çatışmanın, bir masal yarım kalır,
Kardeşlik düşer ortaya, barışla donanır arzular.
Gözyaşları düşer toprağa, çocukların gözlerinden,
Umut filizlenir umutsuzlukla kavgalı gecelerinden.

Güneş doğar, kucaklar toprağı, gönderir sevgisini rüzgarla,
Çocuklar oynar umutla, barışla dolar yürekleri biraz daha.
Ve orada, Filistin'de bir gün gelir, savaş son bulur,
İnsanlık kazanır, sevgiyle sarılır kucak kucak, her karış toprak.

Bir dize düşer gökyüzünden, yankılanır sonsuzluğa,
Şiirin sonu değil, umudun başlangıcıdır bu nağmeler.
Çocuklar güler, barış hüküm sürer topraklarında,
Filistin'de oluşur, sevgiyle örülü bir yepyeni yaşam.

Ve bir gün gelir, çocuklar büyür, anlatır masallarını,
Filistin, savaşın izlerini siler, umudu yeşertir tarlalarında.
Zengin bir barış rüzgarı eser, şiirin tam ortasında,
Yarımsız, tamamsız, Filistin, sonsuz bir huzurun kucağında.