Filistin Uzaklarda Şiiri - İsa Yılmaz

Gazzeli Aziz’e…

herkes kendi topraklarında yaşamak ister
bense ölüm duvarlarının ardında
Filistin’den bilmem kaç mesafe uzaklarda
dipsiz bir kuyuya sarkıtılan
talihsiz bir kova gibi
iniyorum kupkuru karanlıklara
umudum su bulmak hala
dudaklarım kurudu, özlem alevi kavurmakta
sen vatan toprağının kan kokan rüzgarlarında
bir o yana bir bu yana savrulurken Annem
ben gurbet şehirlerin kaskatı yalnızlığında
vurgun yerken, canım acırken
görenler yaşamak, diyorlar bunun adına
bense yaşam yaşam ölmek, diyorum
bir gün geleceğim, biliyorum
zaman tükenmeden kalbimin kum saatinde
acıların zinciri pas tutup çözüldüğünde
gelirim diyorum, gelirim ülkeme
hayatı yaşanır kılan o gün geldiğinde
sana doya doya sarılmak istiyorum sadece
seni özledim Anne…

15.vııı.09

İsa Yılmaz