Filistin Sızıları-1 Şiiri - Barbaros Çelik

KÜLLER DİYARI


''Dul kaldı kadınlar, babasız kaldı çocuklar,
Bir giryede bin ailenin mâtemi çağlar! ''(Mehmet Akif ERSOY)

Yanıyor devasa,
Geçmişten arta kalan ne varsa,
Uçurtmaları deliyor asit yağmurları,
Hayaller karabulutlara tutsak,
Birgün güneş hayali,
Birgün kurtulsak,
Çarmıha gerilmiş umutlar,
Geçmişten kalan ne varsa,
Yanıyor devasa.

Tutki yağmur o kadar sıcak değildi,
Tutki saçlarındı yanan,
Hangi teselliyle uyanan,
Çocuklar koşsunda sokaklarda,
Hürriyet kelimesine,
Hangi bir medeniyet lügatinden baksında,
Soğutsunlar yüreklerini,
Soğutsunlar mermi yuvalarını,
Gazze kül olsunda avun sen,
Tut ki saçlarındı yanan,
Tut ki yağmur o kadar sıcak değildi.

Her ocakta gözyaşı,her gözde ateş var,
Çınarlar devrildiği gün yıkıldı duvar,
Filistin, kan dehlizine giren çocuk,
Filistin, mancınığın koynundaki İbrahim,
Putlar hortladı bilmelisiniz,
Kara bir yazı düştü tarihe,
Testereler Zekeriyalara bilenmekte,
Giyotin ortada kurban beklemekte,
Cellat ki, kana doymaz,
Kurban ki, saymakla infaz durmaz,
Nerde hudut? nerde sınır?
Çınarlar devrildiği gün yıkıldı duvar,
Her ocakta gözyaşı her gözde ateş var.

Bir ateşte sen yak kentin caddelerinde,
Büyük insanlığa bir işaret gönder,
Sema maya tutsun siyaha,
Çalkalansın bırak küstah beyannameler,
Canhıraş feryatların tutuşturuversin,
Medeniyetin eteğini,
Sessizliğin parçaladığı bir rüzgar,
Pervasız savuruncaya dek küllerini,
Eğer varsa,
Kalbi çarpan,
Kulakları sağır,
Gözleri âmâ olmamış,
Büyük insanlığa bir işaret gönder,
Bir ateşte sen yak kentin caddelerinde.