ve bir gün uyandıklarında
güneş gülmüyordu yanaklarına
çiçekler solgun ve kokmuyordu
neşeli çocuk oyunlarını
unutmuştu onlar
ellerinde sapan
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Gerçekleri bir tokat gibi yüze vuran,hüzün yüklü anlam ve duygusuyla oldukca etkileyici güzel şiirinizi ve değerli şahsınızı canı gönülden kutluyorum..
Selamlar..Saygılar..
Savaşlar en çok çocukları vuruyor çocuk olduklarını dahi anlamadan büyük oluyorlar ya da hayata veda ediyorlar kısacık ömürlerinde...Kısa ama çok çarpıcı bir şiir,tebrik ederim Vahit Bey.. ++10 ant.
Barış dolu bir dünyaya gelebilseydi keşke çocuklar... Dünya o kadar zalim ki... Her yanında gözbebeğimiz gibi bakıp büyüttüğümüz kıyamadığımız çocuklar ağlıyor..
Filistinli çocuklar yüreğimizin yarası...
Arsız utanmaz insanlık...
Kutlarım kaleminizi.
Saygılar.
kısa ve öz aynen öyle kardeşim Allah yardım etsin keşke osmanlıya gözü gibi bakalardı şimdi bunlar olmazdı.duyarlı yüreğinizi kularım..10 ant
Orta Doğu çocukları hep talihsiz sabahların şafağına gözlerini açıyor bu ara, kimi Filistin'li çocuklar gibi kendi ülkelerinde verdikleri mücadeleye uyanırken, kimi de Suriyeli çocuklar gibi başka başka ülkelerde mülteci sabahlara uyanmakta...
Müslüman oldukları için tüm dünya seyirci, utanmasalar birde suçlu ilan edecekler... Gerçi zamanla meclislerinde onu da yapacaklardır... Bunların vicdanı, dini imanı hepsi çıkarları, onu putlaştırıp ona tapanlardan vicdan merhamet aramak yanlış olur...
Kutluyorum Vahit Bey Kardeşim... Selam ve Sevgilerimle...
O ÇOCUKLAR Kİ GÜLÜŞLERİ, OYUNLARI HEP YARIMDIR.
Onların gökyüzlerinin mavisi çalınmıştır bir kez. Umutları bile. Artık tutunacak bir tane bile dalları bile kalmayan bu çocuklar nasıl gülsünler ki...
Kutluyorum şiiri ve sizi Vahit bey.. Nicelerine...
'Derin hikaye..'
Bilmemiz gereken ise Abdulhamit döneminde siyonist güçlerce satın alınmak istendiği, Filistin karşılığında Osmanlının tüm borçlarının ödeneceği teklifinin Thedeor Herzl tarafından padişaha iletildiği ve ret cevabı aldığıdır..
Sonrası malum..
1. Dünya Savaşı sonrasında dönüm dönüm sahiplerince satılmış ve 1948 yılında da israil Devleti satın alınan topraklar üzerinde kurulmuştur..
'Vatan' mefhumunun gelişmediği toplumlar için gayet normaldir. Parayı basana satarlar vatanı!
Onlar da sattı, paralarını Lübnan bankalarına yatırdılar, faizi ile bir süre idare ettiler ama hazıra dağ mı dayanır.. Paralar suyunu çekince, 'vatan oldu' o topraklar, hala ağlaşıyorlar..
Olan da çocuklarına oldu tabii..
İsrail 'tümünü istiyor', rahat yüzü yok artık o topraklarda..
Sapanla destan yazanlar anlayacak kıymetini.. Bedelini o çocuklar öderken, geçmişlerini hayırla yadetmeyeceklerdir..
Değerli şiirinizi ve sizi kutlarım Vahit Bey, Kardeşim..
Savaşın masum yüzüydü onlar ,alçak insan haklarının sahiplerinin yüzüne vurucacak somut insanlık aybıybı Filis'tinin çocukları..Hele ki konu Filistin'se iki kere kanar yüreğim sevgili dost..Yıllar öncesinden çocuk kalbimde derin izler taşıyan...saygıalrımla..
Çocuk, dünyanın neresinde olursa olsun, çocuktur. Onların yüzüne gülmek, ellerine şeker yaraşır. Ne yazık ki her yerde en çok o masum yüzler acı çekiyor. Duyarlı yüreğinize, kaleminize sağlık.
maalesef hep çocuklar... filistin belki simgeleşti ama ülkemizde ve suriyede daha vahim durumda çocuklar var artık... savaşlara ve çıkaranlara lanet olsun.... duyarlı şiir için tebrikler
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta